با گذشت زمان و تخصصي شدن دنيا، هنر ديگر معنا و مفهوم قديمي خود را ندارد و رشته هاي جديد، شخصيت مستقلي براي خود پيدا کرده اند. يکي از اين رشته هاي جديد و جذاب هنر تصويرسازي يا تصويرگري است.
به لحاظ تاريخي، تصويرسازي ارتباطي نزديک با پيدايش چاپ و نشر دارد. براي اولين بار در انگلستان راندولف کالدکات (Randolph Caldecott)، طرح و تصوير را به فضاي کتاب هاي کودک وارد کرد و دنيايي جديد و رنگين براي کودکان خيال پرداز، ايجاد نمود.
با آنکه هنر تصويرسازي پديده اي جديد و معاصر است، اما پيشينه حضور آن به دوران بسيار کهن باز مي گردد. آن زمان که انسان براي ثبت وقايع و اتفاقات زمان خود دست به خلق تصوير زد، تصويرسازي شروع شد.
تصويرسازي از گذشته هاي دور، در تمدن هاي مختلف به بيان موضوعات، آيين ها، فتوحات و مواردي از اين قبيل پرداخته و به خوبي زينت بخش بناها (داخلي و خارجي)، ظروف (سفالي، في و چوبي) ، جنگ افزارها و لباس ها، کتاب آرايي ها و ديگر مومات انساني بوده است.
در گذشته تصويرسازان را نقاش، نگارگر، مجسمه ساز، حجار، قلم زن و… مي ناميدند. به تدريج با رايج شدن آثار مکتوب در قالب کتاب، اين هنر توانست در قالب متون ادبي، حماسي، مذهبي، علمي و …به کار خود ادامه دهد.
امروزه هنر تصويرسازي يا تصويرگري، يکي از شاخه هاي هنرهاي تجسمي است، و به نوعي از آثار خلاقانه تصويري گفته مي شود که القاکننده تجسم يک مفهوم يا روايت به شکل بصري است.
اين مفهوم يا روايت مي تواند داستان، شعر، مقاله رومه و کتاب و حتي تبليغات تجاري، سرگرمي ها و اشکال و فرم هاي روي کالاها و لباس ها باشد.
همانگونه که ميبينيد نوعي همپوشاني در حوزه تصويرسازي، نقاشي و گرافيک احساس ميشود و به همين خاطر در گذشته هنر تصويرسازي را جزء گرايش هاي گرافيک به حساب مي آوردند.
و در نهايت تصويرسازي يک شاخه هنري ميان رشته اي است که هميشه مرزي گنگ با نقاشي و گرافيک داشته و دارد.
درباره این سایت